Drevni čovjekoliki majmuni na području Njemačke koegzistirali su dijeljenjem resursa u svom okolišu, pokazala je studija koju su 7. juna 2024. u časopisu PLOS ONE objavili Madelaine Böhme sa Univerziteta Eberhard Karls u Tübingenu, Njemačka i David R. Begun, sa Univerziteta iz Toronta, Kanada i njihovi kolege.
Nalazište fosila Hammerschmiede u Bavarskoj u Njemačkoj najpoznatije je po iznimnim ostacima drevnog velikog majmuna Danuviusa koji datiraju iz kasne miocenske epohe prije 11,6 miliona godina. Drugi stručnjaci osporavaju snagu dokaza koji podupiru je li Danuvius hominid ili je novi rod. Nije poznato da bilo koje miocensko nalazište u Europi ima više od jedne vrste fosilnih majmuna, i Hammerschmiede do sada nije bio izuzetak. U ovoj studiji, Böhme i kolege identificirali su drugu vrstu velikog majmuna iz istog stratigrafskog sloja kao Danuvius.
Ova nova vrsta majmuna predstavljena je djelomičnim ostacima dva zuba i jedne patele čija se veličina i oblik razlikuju od Danuviusa i svih drugih poznatih majmuna. Autori ovu novu vrstu nazivaju Buronius manfredschmidi. Na temelju strukture zuba i patele autori zaključuju da je Buronius bio vješt penjač koji se hranio mekom hranom poput lišća. Na temelju veličine fosila autori procjenjuju veličinu cijelog tijela od oko 10 kg, što Buronija čini najmanjim poznatim velikim majmunom.
Ove značajke upućuju na to da je Buronius imao drugačiji stil života od Danuviusa, koji je krupnija vrsta koja se hranila čvršćom hranom. Te su razlike vjerojatno omogućile ovim dvjema vrstama da dijele stanište bez natjecanja za resurse, slično modernim gibonima i orangutanima koji dijele staništa na Borneu i Sumatri. Ovo je prvi poznati primjer europskog miocenskog fosilnog nalazišta s više vrsta drevnih majmuna, iako autori sugeriraju da bi preispitivanje drugih sličnih nalazišta moglo otkriti više primjera ovakvog zajedničkog ponašanja.
Izvor: ScienceDaily
Prevod: AbrašMEDIA