Projekt koji uključuje 79 istraživača koji pripadaju međunarodnoj mreži Global Lake Ecological Observatory Network (GLEON) otkriva da su koncentracije plastike u slatkovodnim staništima zapravo veće od onih koje su pronađene u ‘otocima smeća’ u okeanu.
“Pronašli smo mikroplastiku u svakom jezeru koje smo uzorkovali”, rekao je Ted Harris, vanredni profesor pri Univerzitetu Kansas.
“Neka od ovih jezera smatrate čistim, prekrasnim mjestima za odmor. Ali otkrili smo da su takva mjesta savršeni primjeri veze između plastike i ljudi.”
Harris je jedan od 79 istraživača koji pripadaju GLEON, koja ispituje procese i pojave u slatkovodnim okolišima. Njihov novi rad pod nazivom “Plastični otpad u jezerima i akumulacijama” otkriva da su koncentracije plastike pronađene u slatkovodnim sredinama zapravo veće od onih pronađenih u ‘otocima smeća’ u okeanu. Rad je objavljen u časopisu Nature.
Ovaj rad u suštini pokazuje da što je više ljudi, to je više plastike. Mjesta kao što je jezero Clinton imaju relativno niske koncentracije mikroplastike, jer iako ima mnogo životinja i drveća na tim mjestima nema puno ljudi, u poređenju s mjestima kao što je jezero Tahoe gdje ljudi žive svuda. Neka od tih jezera su naizgled netaknuta i lijepa, ali je u njima prisutna mikroplastika, rekao je Harris.
On dalje pojašnjava da su izvori te plastike stvari “bezopasne” kao majice koje nosimo.
“Jednostavan čin da se ljudi kupaju i nose odjeću koja sadrži mikroplastična vlakna dovodi do toga da mikroplastika bude posvuda”, kaže on.
Izvor: ScienceDaily
Prevod: AbrašMEDIA