Ako čovječanstvo nastavi da uništava šume trenutnim tempom, za najviše četiri decenije doći će do “tačke bez povratka” i katastrofalnog kolapsa života na Zemlji, tvrde fizičari Gerardo Aquino i Mauro Bologna.
Ova dvojica naučnika, specijalizovanih za kompleksne sisteme, napravili su studiju iz koje proizilazi da je globalni nestanak šuma, uzrokovan čovjekovim djelovanjem, samo usputna stanica na putu “nepovratnog kolapsa” ljudske civilizacije unutar dvije do četiri naredne decenije.
Ako čovječanstvo nastavi da uništava i narušava svjetske šume, Zemlja više neće moći da održava veliku ljudsku populaciju u životu, ističe se u studiji koja je prošla naučnu recenziju i koja je objavljena u časopisu “Nature Scientific Reports”.
U studiji je navedeno da će, ako uništavanje bude nastavljeno ovom brzinom, sve šume svijeta nestati za, otprilike, 100 do 200 godina.
Istraživač na Institutu Alan Turing u Londonu Gerardo Aquino, koji trenutno radi na modelovanju kompleksnog političkog, ekonomskog i kulturološkog sistema za predviđanje konflikata, i profesor sa Odsjeka za elektronsko inženjerstvo Univerziteta Tarapaka u Čileu Mauro Bologna ističu da bez šuma nije moguć život na Zemlji.
Šume su važne za održavanje života i pokreću sistem koji podrazumijeva upijanje ugljenika, proizvodnju kiseonika, očuvanje tla, regulisanja kruženja vode…
Progresivno narušavanje životne sredine, kao posljedica nestanka šuma, veoma loše utiče na ljudsko društvo, pa bi propast čovječanstva mogla početi ubrzo.
Istraživanje dvojice naučnika koristi trenutnu stopu rasta ljudske populacije i nestanka šuma, čime su došli do modela potrošnje resursa i izračunali kolike su šanse čovječanstva da izbjegne kolaps.
Prije razvoja ljudske civilizacije, Zemlju je prekrivalo 60 miliona kilometara kvadratnih šuma, a danas je to manje od 40 miliona.
Studija pokazuje da, ako se nastavi trenutna stopa rasta populacije i korištenja resursa, naročito šuma, čovječanstvo ima svega nekoliko decenija normalnog života prije propasti civilizacije.
Autori studije izračunali su da su šanse za preživljavanje čovječanstva bez katastrofalnog kolapsa, ako bude nastavljeno sve po starom, statistički vrlo male.
U najboljem slučaju, ako se ljudi ne promijene, imaju manje od 10 odsto šanse za izbjegavanje ovog scenarija.
Model koji su autori studije napravili prikazuje tačku u kojoj ljudska populacija dostiže “maksimalnu brzinu” uništavanja šuma. Kada se pređe ta tačka, “nastupa brza i katastrofalna propast populacije”.
Autori studije daju “tehno-utopijsko” rješenje problema.
Oni smatraju da čovječanstvu treba izvor energije jednak onom koji predstavlja teoretska Dajsonova sfera, što se može dobiti i nuklearnom fuzijom.
U Francuskoj se već dugo vremena i gradi najveći fuzijski reaktor na svijetu – ITER.
(SRNA)