Dva miliona Novozelanđana počelo je u ponedjeljak trodnevni karantin u Aucklandu zbog samo tri slučaja COVID-19.
Brzo i odlučno zatvaranje kako bi se život što prije vratio u normalu – to je strategija “nula covida”, koju primjenjuju Azija i Okeanija.
No, je li to izvedivo i u Evropi?
Tom strategijom želi se u nekoj regiji ili zemlji smanjiti cirkulaciju korona virusa na nulu strogim mjerama koje se uvode čim se zaraza pojavi.
To se kombinira s drastičnom kontrolom žarišta (testiranje, praćenje, izolacija).
Istovremeno, normalan život može se nastaviti u područjima u kojima virusa nema.
Sve više stručnjaka zauzima se da se takva strategija primijeni i u Evropi, prenosi Hina.
“Za zemlje koje su je usvojile prednost je trostruka”, istaknuo je švicarski epidemiolog Antoine Flahault.
To su, naprimjer, Novi Zeland, Australija, Kina, Tajvan i Vijetnam.
“Na zdravstvenom planu, oni su nesporni svjetski prvaci po malom broju umrlih po stanovniku, a na društvenom život se odvija normalno. Barovi, restorani, kulturne i sportske aktivnosti, škole i univerziteti su otvoreni, a epidemiološke mjere gotovo i ne postoje”, objasnio je.
“Na ekonomskom planu, Tajvan i Kina bilježe pozitivan rast bruto domaćeg proizvoda [BDP]”, dodao je Flahault, direktor Instituta za globalno zdravlje pri Univerzitetu u Ženevi.
Smatra da je strategija “nula covida” bolja od “strategije ublažavanja”, koju provodi većina zemalja na Zapadu, što se, zapravo, odnosi na “organiziranje suživota s virusom između dva vala”.
“Suživot s virusom znači – šta? Sadašnja situacija nije prihvatljiva, dugoročno previše je nepoznanica”, kazao je Martin McKee, profesor javnog zdravlja na Londonskoj školi higijene i tropske medicine.
“Uzalud se pokušava epidemiju staviti pod kontrolu, neprestano dolaze novi valovi i nova zatvaranja i niko ne može ništa isplanirati, putovanje na odmor, vjenčanje ili ulaganje u otvaranje restorana”, rekao je.
“I što više virus cirkulira, češće su mutacije. Ne možemo dalje tako sa trećim, četvrtim, petim, dvadesetim… valom”, kazao je McKee, koji je uvjeren da je “nula covida” jedina alternativa.
No, može li se ta strategija prenijeti sa jednog kraja svijeta na drugi?
“To bi bilo teže u Evropi”, smatra australski stručnjak Archie Clements, epidemiolog na Univerzitetu Curtin u Perthu.
“Više je razloga za to. Ondje je veća mobilnost, veća gustoća stanovništva u gradovima, ovisnost evropske ekonomije o prekograničnim putovanjima i činjenica da je Evropa važno odredište za putovanja”, rekao je.
“U Australiji i na Novom Zelandu imamo prirodne prednosti, koje se ne mogu kopirati drugdje, posebno našu izoliranost i nepostojanje kopnenih granica”, kazao je.
Takvi argumenti nisu uvjerljivi za evropske pobornike “nule covida”.
“Kada Velika Britanija ima veći mortalitet od Njemačke, Švicarske ili Francuske, onda ne govorimo da je to zato jer su otok”, rekao je Flahault, priznajući ipak da bi ta strategija značila kontrole na granicama u šengenskom prostoru.
Odbacuje još jednu teoriju, onu po kojoj su Azijati poslušniji u poštivanju jako strogih mjera od Evropljana.
“To je prilično imperijalistički pogled”, dodao je.
Neovisno o tome može li se strategiju “nula covida” preuzeti i u Evropi, Clements smatra da je za to prekasno, jer su se virus i njegove varijante jako raširile.
“Evropa je propustila priliku da usvoji strategiju tipa ‘nula covida’ na kraju prvog zatvaranja i radije je iskoristila ljeto i tako dopustila cirkuliranje virusa”, kazao je.
Zauzima se da “evropske demokratije otvore istinsku raspravu kako bi se izbjeglo ponavljanje grešaka iz prošlosti”.
“Više zemalja za nekoliko će sedmica doživjeti značajno povlačenje epidemije i morat će sebi postaviti to pitanje”, zaključio je Clements.
(Agencije)