Muzičar i višestrani umjetnik Predrag Peđa Vranešević, suosnivač kultne grupe Laboratorija zvuka, preminuo je danas u Novom Sadu nakon duge i teške bolesti, potvrdila je Tanjugu porodica muzičara.
Peđa Vranešević, rođen 1946. godine, bio je jedna od najkreativnijih ličnosti moderne novosadske kulturne scene, koja se formirala tokom šezdesetih i sedamdesetih, inspirisana podjednako popularnom muzikom svog doba i avangardnom umjetnošću.
Njegov veliki opus obuhvata inovativnu rok, filmsku i pozorišnu muziku, kao i scenska djela.
U javnosti se prvi put pojavljuje tokom šezdesetih kao član rane beogradske rokenrol grupe The Best Nothing, ali široj javnosti bio je poznat prije svega kao jedan od osnivača popularnog sastava Laboratorija zvuka, sa bratom Mladenom Batom Vraneševićem (1947-2006).
Laboratorija zvuka je objavila albume “Telo” (1980), “Duboko u tebi” (1982), “Nevinost” (1986) i “Nema niđe te ljepote” (1996).
Vraneševićeva bogata karijera takođe obuhvata i konceptualnu umjetnost, vezanu za novosadsku Tribinu mladih, gdje je početkom sedamdesetih zajedno s Miroslavom Mandićem bio urednik filmskog programa.
Odatle je došlo nadahnuće za konceptualan pristup u radu Laboratorije koja je predstavljala duhovito i nekonvencionalno osvježenje u jugoslovenskoj pop muzici.
Peđa i Mladen Vranešević sarađivali su sa nekima od najsmjelijih reditelja sa naših prostora Karpom Aćimovićem Godinom i Želimirom Žilnikom, kao i sa Draganom Kresojom.
Radili su muziku za uspješne i nagrađivane filmove “Splav Meduze”, “Oktoberfest”, “Još ovaj put”, “Pun mesec nad Beogradom”, “Original falsifikata”, “Kraj rata”, kao i “Artificial Paradise/Umetni raj”, koji je posljednji film iz Jugoslavije prikazan na Kanskom festivalu.
Publika takođe pamti njihovu muziku za popularne televizijske serije “Poletarac”, “Fore i fazoni”, “Varošarije”, “Priče iz Nepričave”.
Peđa Vranešević je sa Žilnikom bio koautor “Gastarbajter opere” u novosadskom Srpskom narodnom pozorištu koja je s velikim uspjehom izvođena više sezona.
Samostalno i sa bratom, Vranešević je pisao muziku za pozorište, sarađujući između ostalih reditelja i sa Dejanom Mijačem, Dimitrijem Ðurkovićem, Vidom Ognjenović, Paolom Mađelijem i Duškom Jovanovićem. u predstavama poput “Smrt trgovačkog putnika”, “Oluja”, “Prenoćište”, “Obešenjak” i druge.
Predstave s muzikom Vranesevića izvođene su u Narodnom pozorištu u Beogradu i Sarajevu, Beogradskom dramskom, Pozorištu “Duško Radović” i svim većim teatrima sa prostora Jugoslavije.
Veliku pažnju publike i medija braća Vranešević izazvala su 1984. u Londonu nastupajući pet večeri za redom u prestižnom Institutu savremene umetnosti (ICA) sa muzičko-tekstualno-vizuelnim performansom “Uzjahati konja svetog Marka”.
Za umjetnički rad i doprinos Vraneševići su nagrađeni “Bronzanim zmajem” u Krakovu, dok su i Peđa i Mladen zasebno dobili zlatne medalje i nagrade za životno djelo na Festivalu dokumentarnog i kratkog igranog filma u Beogradu. Peđa Vranešević je 1972. diplomirao na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu, da bi do 1981. radio u novosadskom “Urbisu”, gdje mu je jedan od najznačajnijih stručnih poduhvata bilo urbanističko i prostorno rješenje Novog naselja.
Zatim prelazi u slobodne umjetnike, a 1990. zaposlio se kao muzički urednik u Radio-televiziji Novi Sad.
Bio je još donedavno muzički aktivan, praveći novu muziku iz ličnog zadovoljstva i objavljivao je na Jutjubu.
Kao što je rekao u jednom intervjuu: “Zastupam tezu da je čovekov život po sebi tragedija – glavni junak uvek umire na kraju”.
(Agencije)