Dvije američke istoričarke umjetnosti, Elizabeth Knott sa Njujork univertiteta i njena koleginica Anastasia Amrhein sa Univerziteta Pensilvanije, izvele su pravi podvig jer su desetine hiljada fragmenata cigala sklopile da bi rekonstruisale jedna vrata Vavilona, posvećena boginji Ištar, navodi Tanjug.
Žitelji Vavilona su u prvom milenijumu prije naše ere izgubili rat sa Asircima koji su im razorili prijestonicu, a njihov vladar Nebukadnezar II ( 604-562) je odlučio da obnovi svoju prijestonicu.
Grad je, inače, bio podignut pre 1500 godina i bio je jedan od starijih i najvažnijih gradova Mesopotamije.
Njihovi mudraci su odlučili da rasčiste teren i ponovo izgrade put od zidina grada do hrama vrhovnog boga Marduka i da duž puta budu zidine obložene gleđosanim ciglama na kojima su u plitkom reljefu, u veoma živim boljama, bile prikazane figure zvijeri.
Od tog svečanog puta su tokom vijekova ostale samo gomile šuta koje su poslužile Elizabeth i Anastasiji da rekonstruišu njegove zidine, na kojima su bili prikazani lavovi, bikovi i mitske životinje mušuš, koje su imale tijelo i rep zmije, prednje noge poput lavljih i stražnje kao orlovi.
Na kraju svečanog puta bila je kapija posvećena boginji Ištar.
Cigle sa jednom stranom prekrivenom gleđi raznosili su žitelji okolnih mjesta, jer su bile veoma pravilnog oblika i veoma dobro ispečene.
Kapija je otkrivena prije više od 100 godina i njemački arheolog Robert Koldewey je počeo da prikuplja cigle sa kojih nije bila sastrugana gleđ.
On je već prikupio na desetine hiljada gleđosanih cigala i fragmenata zida kada su radovi prekinuti jer je izbio Prvi svjetski rat.
Sve to što je prikupljeno u Vavilonu je poslato za Njemačku, a tamo su u Muzeju Pergamona stručnjaci počeli da sklapaju kapiju 1928. godine.
U berlinskom Pergamon muzeju nekoliko figura iz svečane procesije je sklopljeno, ali neke nisu bile gleđosane jer je taj postupak bio veoma komplikovan i spor.
Dvije američke istoričarke umjetnosti prvo su se posvetile rekonstrukciji izrade gleđi i cigala od gline kao što su radili prvi graditelji zida koji je štitio put do kapije Ištar.
One se nadaju da će rekonstruisati cijelu procesiju životinja u kojoj je bilo 120 lavova i još uvijek nepoznat broj bikova i mušusa.
Da bi se sklopila jedna figura lava potrebno je 70 kalupa za cigle koje, kada se sklope, prikazuju lava u plitkom reljefu sa razjapljenim čeljustima.
Pozadina ove procesije životinja je plave boje, koja je u antičko doba bila izuzetno skupa.
Ova rekonstrukcija kapije Ištar sada je izložena u Institutu starog svijeta u Njujorku i moći će da se razgleda do 24 maja 2020. godine.
Tekst o rekonstrukciji ovog značajnog eksponata napisao je arheolog Jarrett Lobel, glavni urednik časopisa “Arheologija”.
(Agencije)