Način današnjeg govora većine ljudi djelimično je oblikovan time koliko davno su njihovi preci prestali da jedu žilavo, sirovo meso.
Poznato je da jezici evoluiraju sa razvojem i promjenama društva, ali su zvuci koje izgovaramo oblikovani položajem donje vilice, a on zavisi od načina žvakanja hrane, navodi se u studiji objavljenoj u magazinu Science.
Lingvistika se najčešće fokusira na kulturne faktore, ali prema riječima jednog od autora istraživanja “jezik je i biološki fenomen”.
“Ne mogu se potpuno razdvojiti kultura i biologija”, izjavio je lingvista Balthasar Bickel.
Naučnici su analizirali lobanje ljudi iz Kamenog doba i današnjih ljudi i radili simulacije utjecaja različitog položaja donje vilice na sposobnost usta da proizvedu različite zvukove. Analiza je rađena na bazi od oko 2.000 jezika, više od četvrtine koji se danas koriste, da bi se ustanovilo koji zvuci se koriste manje ili više i gdje.
Zaključak je da će grupe koje su duže opstale kao zajednice lovaca-sakupljača mnogo manje koristiti suglasnike od društava koja su ranije prešla na poljoprivredu.
Prije nego što su društva počela da uzgajaju biljke i da kuvaju hranu, drevni ljudi su žvakali žilavo, sirovo meso, što je bilo veoma naporno za vilice i zube. Lobanje ljudi iz Kamenog doba ne izgledaju kao današnje lobanje, budući da se zubi u gornjoj i donjoj vilici potpuno preklapaju dok se kod većine današnjih ljudi gornji zubi nalaze ispred donjih kada su usta zatvorena.
Mekša hrana ne samo da drugačije pozicionira donju vilicu već i mijenja zvuke koji se lako izgovaraju. Na primjer, tako je mnogo lakše izgovoriti slova “f” i “v”.
Naučnici su ispitali 52 jezika iz takozvane indoevropske grupe, što obuhvata dijalekte od Islanda do Indije, i zaključili da su se “f” i “v” s protokom vremena pojavljivali u sve više jezika.
Ideju da je poljoprivreda oblikovala jezik prvi je prije više decenija iznio američki lingvista Charles Hockett, ali nikada nije pokušao da je dokaže.
(Agencije)