Život u provinciji nije lak, a posebno u provinciji u kojoj je većinsko stanovništvo manjina, u odnosu na grad koji tu sredinu provincijom naziva. I kao da nije dovoljno što se iz ugla većine sagledavaju kao manje vredni, već se i unutar te “provincije” dodatno zatvaraju, razlažu na podobne i nepodobne. I ponašaju se baš kao iz pjesme Damira Avdića “Ja sam manjina koja trpi nepravdu kakvu trpi manjina tamo gdje sam ja većina ”
Boli kad vas sopstvena sredina ne prihvata ali čemu zapomaganje? Odustajanje? To bi značio poraz. Valja uzvratiti udarac. Upravo to je učinila družina srednjoškolskih aktivista i aktivistkinja koji su se amaterski bavili glumom, a koja se nekad nazivala “Joj, evo ih ovi”. Predvođeni sa Rifatom Rifatovićem, novopazarskim glumce, muzičarem, a u ovom slučaju i režiserom i Branislavom Trifunovićem pripremili su predstavu “Beton mahala”, inspirisanu životom u Novom Pazaru, inspirisanu Novim Pazarom odakle su nakon samo dve odigrane predstave proterani. I provincija je pokazala svoj puni sjaj. Pejurativni. A oni? Oni su pokazali onaj drugi sjaj grada zbog kog gradovi nose velika slova.
Prinuđeni da traže drugi “dom” našli su ga u Zvezdara Teatru u Beogradu, pa i u drugim gradovima i pozorištima gde ih sve zovu. I tako su odigrali skoro pa 60 puta predstavu “Beton mahala”, predstavu koja govori o podelama unutar višenacionalne zajednice, o mogućnostima, predstava koja govori o ljubavi prema rodnom gradu, pa i onima koji su ih iz tog grada i proterali. A kad malo raširimo kontekst, priča je ovo o svima nama, o našem društvu i problemima na koje nailazimo, a koji su, baš kao u filmu “Srbenka” naizgled vezani za pripadanje jednoj naciji, a u suštini je reč o svim mogućim manjinama.
U 216. KUPEK-u slušamo upravo Rifata Rifatovića i Lejlu Pluncević, jednu od retkih glumaca, odnosno glumica, a ima ih osam koja je ostala u Novom Pazaru. A i to je rezultat tog odnosa prema provinciji, ali i same provincije prema sebi.
Njihov aktivizam se pretočio u predstavu i ovo je neka vrsta njihovog glasnog krika, njihov stav, stajanje na crti, borbe, između ostalog da se predstava i vrati u Novi Pazar, gradu koji nije samo ćevapi i mantije, ali i gradu koji ipak može nahraniti dušu.
“Beton mahala” se bavi menjanjem svetova u beton mahalama, zvali se oni Novi Pazar, Mostar, Kakanj, Konjic, Zenica, a što da ne i Srebrenica, jer ovo su gradovi za koje se Rifat i družina pripremaju da igraju predstavu, da bi se na kraju ponovo vratili tamo odakle su potekli.
KUPEK # 216 možete poslušati na KUPEK mixcloud kanalu: