Studija koju su sproveli istraživači sa Univerziteta Maryland (UMD), Univerziteta Sjeverne Arizone, Univerziteta Arizona, Conservation International i drugih, i koja je nedavno objavljena u časopisu Nature Communications, otkrila je da zaštićene šume širom svijeta pohranjuju dodatnih 9,65 milijardi metričkih tona ugljika u svojoj nadzemnoj biomasi u poređenju s ekološki sličnim ali nezaštićenim područjima. Ovi rezultati kvantitativno potvrđuju koliko su zaštićena područja važna u kontinuiranim naporima za ublažavanje klimatskih promjena.
Studija je koristila vrlo precizne podatke o visini šuma, strukturi i nadmorskoj visini koje je proizveo NASA-in Global Ecosystem Dynamics Investigation (GEDI, PI Ralph Dubayah, UMD). Istraživači su uporedili učinkovitost zaštićenih područja u izbjegavanju emisija u atmosferu sa nezaštićenim područjima i testirali pretpostavku da zaštićena područja pružaju nesrazmjerno više usluga ekosistema, uključujući skladištenje i sekvestraciju ugljika, u odnosu na nezaštićena područja.
Uočili su da najveći i po klimu najpozitivniji utjecaj dolazi od zaštićenog, vlažnog širokolisnog šumskog bioma u brazilskoj Amazoni, pri čemu Brazil doprinosi 36% globalnom signalu.
Njihovo drugo ključno otkriće jeste da je količina nadzemne biomase, suhe mase drvenaste tvari u vegetaciji iznad tla, u zaštićenim područjima otprilike jednaka jednoj godini godišnjih globalnih emisija iz fosilnih goriva.
Ova studija naglašava hitnost zaštite i obnove u svrhu očuvanja bioraznolikosti i ublažavanja klimatskih promjena, kao što je naglašeno u najnovijem izvještaju Međuvladinog panela o klimatskim promjenama (IPCC). IPCC je utvrdio da su rješenja temeljena na prirodi, poput smanjenja uništavanja šuma i drugih ekosistema, njihove obnove i poboljšanja upravljanja radnim zemljištima, poput farmi, među prvih pet najučinkovitijih strategija za ublažavanje emisija ugljika do 2030. godine.
Izvor: ScienceDaily
Prevod: AbrašMEDIA